Dürüstlük, kişinin duygularını, düşüncelerini, eylemlerini ve şahit olduğu durumları farklı aksettirmemesi ve olduğu gibi görünmesi durumudur. Aile, arkadaşlık, iş, cemiyet, toplum gibi insanlar arası tüm ilişkilerde en önemli meziyet olan dürüstlük güven duygusunun, dolayısı ile insani gelişimin temelini oluşturur. İnsanın kendini tanıması, kendi yeteneklerini ve potansiyelini keşfedip öz farkındalık becerisini kazanarak kendini gerçekleştirmesi de ancak insanın kendine karşı dürüst olabilmesiyle mümkündür.
Dürüstlük insanın kendisini tanıması ve kabul etmesi ile başlar. Duygularını, yeteneklerini, sahip olduğu potansiyeli ve erdemlerini tanıyan ve kabul eden insan kendini geliştirmek ve gerçekleştirmek için en önemli adımı atmış olur. İnsanın bilerek veya farkında olmadan kendi gerçeklerine aykırı davranması ve kendisini olduğundan farklı bir şekilde göstermeye çalışması insanın hem kendisine hem de çevresine karşı dürüst olmadığını gösterir ki bu durum gömleğin ilk düğmesinin yanlış iliklenmesi gibidir. Var olanı olduğundan farklı göstermeye çalışma durumu hayatın her alanına yayılır ve kişiyi güvenilmez yapar.
İnsanın ahlaki gelişiminin temelinde dürüstlük vardır. Tüm eylem ve söylemlerinde dürüst olabilen insan ahlaken iyi bir insan olur. İnsanlarda olmaması gereken kötü meziyetlerden neredeyse hiçbirisi dürüstlük ile bağdaşmaz. Bu bakımdan denilebilir ki dürüstlük ahlakın çekirdeği ve çerçevesidir. Bu çerçevenin dışına çıkan her türlü eylem ve söylem ahlaki gelişimi olumsuz etkiler. Bu durumu daha somut bir şekilde ifade etmek gerekirse bir insan yalancı, menfaatperest, hırsız, sahtekar, dolandırıcı, kibirli, bencil, zalim, adaletsiz, hilekar, aç gözlü, ikiyüzlü, güvenilmez gibi sıfatların herhangi birisini karakter edinmişse o insan için dürüst insan denilemez. Bir damla kirli suyun bir bardak suyu kirletmesi gibi bu sıfatlardan sadece birisi bile dürüstlüğe zarar verir.
Hak, eşitlik ve adalet üzerine kurulan ve asla taviz verilmemesi gereken bir fazilet olan dürüstlük gelip geçici bir meziyet değildir. Dürüst insan her şartta ve her ortamda dürüst olmalıdır. Menfaatlere ve şartlara göre değişen dürüstlük anlayışı kendisiyle çelişir ve dürüstlük sayılmaz. Bir virüsün koca bir bedeni ele geçirmesi, içi hava dolu kocaman bir balonun bir topluiğne ucu ile sönmesi gibi dürüstlüğe aykırı her durum insanın dürüstlüğüne halel getirerek onu güvenilmez yapabilir.
Dürüst insan hakka, eşitliğe ve adalete hangi açıdan bakacağını bilen insandır. Önyargılardan ve menfaatten uzak, duygularını kontrol altına alarak tarafsız olabilen, eylem ve söylemlerini bu hal üzere yapabilen insan dürüst insandır. Dürüstlüğün en önemli denetçisi insanın kendi vicdanıdır. Davranış, eylem ve söylemleri hakikate uygun olmayan kimseler vicdanen rahatsızlık duyarlar. Ancak dürüst davranmamayı alışkanlık haline getirmiş insanların hak ve adalet terazisi bozulmuş, vicdanları susmuştur. Böyle insanların topluma ve insanlığa bir faydası dokunmayacağı gibi mizansız, hakikate muhalif davranışlarla çevrelerine zarar verirler.
Dürüstlük kolay kazanılabilen ve kolay korunabilen bir erdem değildir. Dürüst insan, bir insanın insanlık adına sahip olabileceği en büyük sermayeye sahiptir. Bu sermaye onu onurlu bir insan yaparken dünyevi birçok menfaatten edebilir. Dürüstlük karşılığında kaybedilmiş hiçbir menfaat, hiçbir geri adım kayıp sayılmamalıdır. Nietzsche’nin dediği gibi insanın düşünceleri yenilse bile dürüstlüğü daima zafer çığlığı atmalıdır.
Dürüstlük İle ilgili özdeyişler ve atasözleri:
“Yükün dürüstlükse, gücün düşer belki; ama başın düşmez.” Kızılderili Atasözü“Dürüstlüğün, kurala ihtiyacı yoktur.” Albert Camus“Dürüstlük çok pahalı bir hediyedir, ucuz insanlardan beklemeyin.” Waren Buffett“Dürüst olmak cesaretini gösteren kimse, hiçbir zaman yalan söylemek ihtiyacını duymaz.” George Herbert“Dürüstlük size fazla arkadaş kazandırmaz; ama her zaman iyi arkadaşlar kazandırır.” John Lennon“Ya göründüğün gibi ol, ya olduğun gibi görün.” Mevlana“Dürüstlük pahalı mülktür, her insanda bulunmaz.” Hz. Ömer
Güzel bir çalışma, teşekkürler.
YanıtlaSil