Sazımda sözümde birtek sen varsın,
Ancak öyle kuru, öyle yavansın.Hissetmiyor kalbim kapkara kömür,
Tutuştur sevginle, aşkınla yansın.
İnanıp yoluna yöneldiğim hakk,
Neden hislerime bu kadar uzak?
Keşmekeş duygular, başka arzular,
Her köşebaşında hep aynı tuzak.
Geçmez iken sözüm kendime bile,
Tazarru, temenni hepsi nafile.
Yeşermez, oduna dönmüşse kalbim,
Baharı beklemek beyhude çile.
Kapkara taş kalbim kömürün olsun,
Yansın hasretinin narıyla dolsun.
Bir kıvılcım yeter bir odun için,
Yoksa bahar derdi, ateşten korksun.
